AU - Mesbahi, Hediyeh AU - Kerman Saravi, Fatihe AU - Khojasteh, Farnoosh TI - The effect of teach-back method on lifestyle of people with heart failure PT - JOURNAL ARTICLE TA - IJCN JN - IJCN VO - 9 VI - 1 IP - 1 4099 - http://journal.icns.org.ir/article-1-654-fa.html 4100 - http://journal.icns.org.ir/article-1-654-fa.pdf SO - IJCN 1 AB  - خلاصه هدف. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش بازخوردمحور بر سبک زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلب انجام شد. زمینه. سبک زندگی عاملی تعیین­ کننده در ایجاد و پیشرفت بیماری­های قلبی­ عروقی محسوب می­شود؛ لذا تبعیت بیمار در زمینه رعایت رژیم دارویی، غذایی، و تحرک بدنی تامین­ کننده یک شیوه زندگی سالم است. روش کار. دراین مطالعه نیمه ­تجربی، 80 بیمار مبتلا به نارسایی قلب، مراجعه ­کننده به بخش ­های قلب بیمارستان ­های آموزشی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در سال 1398 به شیوه در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. ابزارهای جمع ­آوری داده­ ها شامل فرم اطلاعات جمعیت­شناختی و پرسشنامه سبک زندگی ارتقاء­دهنده سلامت (Health-Promoting Lifestyle Profile II) یا HPLP2 بود. پرسشنامه سبک زندگی در دو مرحله قبل و سه ماه بعد از مداخله تکمیل شد. در گروه آزمون، آموزش ارتقای سبک زندگی به صورت انفرادی به روش بازخوردمحور در چهار جلسه 30 تا 60 دقیقه­ای اجرا شد و گروه کنترل، آموزش ارتقای سبک زندگی را به روش معمول دریافت کرد. داده ­ها در نرم افزار SPSS-22 با استفاده از آزمون­ های آماری تی مستقل، تی زوجی و کای دو تحلیل شدند. یافته­ ها. دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک با یکدیگر تفاوت آماری معنی ­دار نداشتند. قبل از مداخله، میانگین نمره کل سبک زندگی در گروه آزمون، 110/82 با انحراف معیار 48/93، و در گروه کنترل، 103/38 با انحراف معیار 37/23 بود که نتیجه آزمون تی مستقل تفاوت آماری معنی­ داری را بین دو گروه نشان نداد (0/45P=). سه ماه بعد از مداخله، میانگین نمره کل سبک زندگی در گروه آزمون و کنترل، به ترتیب، 137/80 با انحراف معیار 54/36 و 113/23 با انحراف معیار 37/87 به دست آمد که این تفاوت از نظر آماری معنی­دار بود (0/0001P≤). قبل از مداخله، میانگین نمره حیطه ­های سبک زندگی دو گروه تفاوت آماری معنی ­داری نشان نداد، اما بعد از آموزش بازخوردمحور، میانگین نمره حیطه­ های سبک زندگی گروه آزمون، به جز حیطه ارتباطات بین فردی، به طور معنی ­داری بیشتر از گروه کنترل بود. نتیجه ­گیری. آموزش بازخوردمحور، سبک زندگی و حیطه ­های آن را به جز حیطه ارتباطات بین فردی در بیماران مبتلا به نارسایی قلب بهبود بخشید. لذا به کارگیری این شیوه آموزشی توسط پرستاران برای بهبود سبک زندگی افراد دارای بیماری نارسایی قلب توصیه می­گردد. CP - IRAN IN - Zahedan, Iran LG - eng PB - IJCN PG - 112 PT - Research YR - 2020