TY - JOUR T1 - Attitudes of intensive care unit nurses towards communicating with patients unable to speak TT - نگرش پرستاران بخش‌های مراقبت ویژه نسبت به برقراری ارتباط با بیماران ناتوان در تکلم JF - IJCN JO - IJCN VL - 10 IS - 1 UR - http://journal.icns.org.ir/article-1-711-fa.html Y1 - 2021 SP - 28 EP - 36 KW - Communication KW - Intensive care KW - Unconscious patient KW - Intubation N2 - خلاصه هدف. این مطالعه با هدف تعیین دیدگاه پرستاران بخش ­های مراقبت ویژه نسبت به برقراری ارتباط با بیماران غیرهوشیار یا هوشیار اینتوبه فاقد توانایی تکلم انجام شد. زمینه. برقراری ارتباط از ابزارهای مهم در مراقبت از بیمار محسوب می­شود و در بخش­ های مراقبت ویژه از اهمیت بیشتری برخوردار است، زیرا بسیاری از بیماران به دلایل بیماری یا درمانی قادر به برقراری ارتباط کلامی و تکلم نیستند. روش کار. این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی با مشارکت 174 پرستار شاغل در بخش­ های ویژه که به روش نمونه‎گیری آسان انتخاب شدند، انجام شد. داده ­ها به­ صورت خودگزارش ­دهی با استفاده از پرسشنامه محقق­ ساخته جمع ­آوری شدند. پرسشنامه دارای دو بخش دیدگاه در مورد برقراری ارتباط با بیماران غیرهوشیار یا هوشیار اینتوبه ناتوان در تلکم و عوامل مرتبط با عدم برقراری ارتباط با این بیماران بود که به یکی از دو شکل کاغذی یا الکترونیک در اختیار پرستاران واجد شرایط قرار ­گرفت. داده ­ها در نرم­افزار SPSS نسخه26 با شاخص ­های آمار توصیفی و آزمون همبستگی پیرسون بررسی و تحلیل شدند. یافته ­ها. نتایج نشان داد اکثریت واحدهای مورد پژوهش (94/3 درصد) درباره برقراری ارتباط با بیماران ناتوان در تکلم بستری در بخش­های مراقبت ویژه دیدگاه مثبت داشتند. همچنین، مشخص شد تعداد زیاد بیماران، بی ­علاقگی به کار در بخش مراقبت ویژه، حجم زیاد کارهای غیرتخصصی پرستاری، خستگی روانی و عدم تسلط به مهارت ­های ارتباطی، بیش از بقیه عوامل با عدم برقراری ارتباط با این بیماران مرتبط است. نتیجه­ گیری. با توجه به دیدگاه مثبت پرستاران نسبت به برقراری ارتباط با بیماران غیرهوشیار یا هوشیار اینتوبه ناتوان در تلکم می­توان از این دیدگاه مثبت در جهت ارتقای عملکردهای ارتباطی پرستاران کمک گرفت. ضمن اینکه لازم است با اتخاذ تدابیر مدیریتی برای کنترل برخی عوامل مرتبط با عدم برقراری ارتباط با بیماران ناتوان در تکلم، به بهبود کیفیت و کمیت ارتباط با این بیماران، کمک نمود. M3 ER -