:: دوره 10، شماره 1 - ( 1-1400 ) ::
جلد 10 شماره 1 صفحات 88-80 برگشت به فهرست نسخه ها
تاثیر برنامه توانمندسازی بر رضایت از زندگی در افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر
زینب قاسم زاده کوچی1 ، معصومه ذاکری مقدم* 2، مریم اسماعیلی3
1- گروه مراقبت‌های ویژه و مدیریت، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
2- گروه پرستاری داخلی جراحی، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ، zakerimo@tums.ac.ir
3- مرکز تحقیقات مراقبت‌های پرستاری و مامایی، گروه مراقبت‌های ویژه و مدیریت، دانشکده پرستاری و مامایی، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
چکیده:   (3643 مشاهده)
خلاصه
هدف. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر برنامه توانمندسازی بر رضایت از زندگی افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر انجام شد.

زمینه. افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر به دلیل ماهیت مزمن و پیشرونده بیماری در معرض مشکلات متعدد و عود مجدد بیماری قرار دارند. بیماری قلبی یکی از بیماریهای ناتوان­ کننده محسوب می­شود، و بنابراین، اثر نامطلوبی بر خودمراقبتی، کیفیت زندگی و همچنین، وضعیت سلامت بیمار دارد.

روش کار. پژوهش حاضر یک کارآزمایی بالینی تصادفی است که با شرکت 84 فرد مبتلا به بیماری عروق کرونر در سال 1396 در بخش­های پست سی­سی­یو در مرکز قلب تهران انجام شد. نمونه­ های پژوهش براساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب و وارد مطالعه شدند. پس از توضیح در مورد اهداف و اخذ رضایت کتبی، تخصیص بیماران در دو گروه آزمون و کنترل به روش تخصیص تصادفی بلوکی صورت گرفت. سپس پرسشنامه­های اطلاعات دموگرافیک و سوابق بیماری، و رضایت از زندگی در دو گروه تکمیل گردید. در گروه مداخله، برنامه توانمندسازی مژیک به­صورت سه جلسه کارگاهی در سه روز متوالی اجرا گردید. ادامه مداخله پس از ترخیص بیماران از بیمارستان، به مدت 8 هفته پیگیری به ­صورت تماس تلفنی یک­بار در هفته انجام شد. پس از آن، پرسشنامه رضایت از زندگی در دو گروه کنترل و مداخله تکمیل شد. داده ­ها در نرم­ افزار SPSS نسخه 16 با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی بررسی شدند.

یافته­ ها. براساس یافته­ های پژوهش، قبل از مداخله، بین دو گروه از نظر مشخصات دموگرافیک و سوابق بیماری اختلاف آماری معناداری وجود نداشت. بین میانگین نمره رضایت از زندگی گروه آزمون و کنترل قبل از اجرای مداخله تفاوت آماری معناداری یافت نشد و دو گروه همگن بودند، درحالی­که پس از اجرای مداخله اختلاف معنی­ داری بین نمره رضایت از زندگی در دو گروه آزمون و کنترل مشاهده شد (0/0001P≤). رضایت از زندگی گروه آزمون قبل و بعد از اجرای مداخله تفاوت آماری معنا­دار داشت (0/0001P≤)، اما در گروه کنترل این­گونه نبود.
نتیجه­ گیری. نتایج این مطالعه نشان ­دهنده تاثیر برنامه توانمندسازی بر رضایت از زندگی افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر است و نشان می­دهد که برنامه توانمندسازی باعث افزایش رضایت از زندگی در این افراد شده است. بنابراین، پرستاران می توانند از برنامه توانمندسازی برای بهبود رضایت از زندگی که یکی از ابعاد سلامت روانی- اجتماعی است، در این افراد استفاده کنند.
واژه‌های کلیدی: برنامه توانمندسازی، رضایت از زندگی، بیماری عروق کرونر
متن کامل [PDF 958 kb]   (7928 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: قلبی عروقی
دریافت: 1400/5/9 | پذیرش: 1400/10/22 | انتشار: 1401/1/20 | انتشار الکترونیک: 1401/1/20


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 10، شماره 1 - ( 1-1400 ) برگشت به فهرست نسخه ها