:: دوره 9، شماره 1 - ( 1-1399 ) ::
جلد 9 شماره 1 صفحات 185-176 برگشت به فهرست نسخه ها
اثر نوع تمرین هوازی و محدودیت جریان خون بر کیفیت زندگی زنان کاردیوتوکسیک پس از درمان سرطان پستان: کارآزمایی بالینی تصادفی شده دو سوکور
سارا ادیمی1 ، محمدعلی آذربایجانی* 2، نسیم نادری3 ، آذین علیزاده اصل4
1- گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران، تهران، ایران
2- گروه فیزیولوژی ورزشی، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران ، m_azarbayjani@iauctb.ac.ir
3- گروه نارسایی و پیوند قلب، مرکز آموزشی تحقیقاتی درمانی قلب و عروق شهید رجایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
4- گروه اکوکاردیوگرافی، مرکز آموزشی تحقیقاتی درمانی قلب و عروق شهید رجایی، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران
چکیده:   (4554 مشاهده)
خلاصه
هدف. پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثر تمرین متناوب شدید (HIIT) و تمرین مداوم هوازی با شدت متوسط (MIT) (با و بدون محدودیت جریان خون) بر کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان با علایم کاردیوتوکسیسیتی پس از درمان سرطان پستان انجام شد.
زمینه. امروزه ابتلا به سرطان پستان بسیار شایع است و سمیت قلبی (کاردیوتوکسیسیتی) از مهمترین عوارض پس از شیمی درمانی است که تاثیر آن بر کیفیت زندگی بیماران روشن است. استفاده از تمرینات هوازی، با و بدون ایجاد محدودیت در جریان خون ممکن است باعث بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سرطان با علایم کاردیوتوکسیسیتی شود. ایجاد محدودیت در جریان خون از روش­هایی است که امروزه در جهت تقویت اثرات تمرینات بدنی استفاده می­شود. مطالعات پیشین نشان می­دهند انواع تمرینات بدنی، اثرات فیزیولوژیک و روان­شناختی متفاوتی دارند.
روش کار. در این کارآزمایی بالینی تصادفی­شده، 20 بیمار مبتلا به سرطان با علایم کاردیوتوکسیسیتی پس از درمان به‌طور تصادفی در چهار گروه تمرین متناوب شدید، تمرین مداوم هوازی با شدت متوسط، تمرین متناوب شدید همراه با محدودیت جریان خون (HIIT+BFR)  تمرین مداوم هوازی با شدت متوسط همراه با محدودیت جریان خون (MIT+BFR)  قرار گرفتند. مداخلات به مدت 12 هفته و سه جلسه در هفته اجرا شد. قبل و پس از اجرای 12 هفته مداخله، پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به نارسایی قلب (IHF-QoL) توسط شرکت­کنندگان در مطالعه تکمیل شد.
یافته ­ها. تمرین متناوب شدید و همچنین، انجام تمرین هوازی همراه با محدودیت جریان خون بر کیفیت زندگی بیمار مبتلا به سرطان با علایم کاردیوتوکسیسیتی پس از درمان موثر است. نمره کیفیت زندگی در گروه تمرین متناوب شدید همراه با محدودیت جریان خون به‌طور معنی‌داری بیشتر از بقیه گروه‌ها بود.
نتیجه­ گیری. به نظر می‌رسد تمرین متناوب شدید همراه با محدودیت جریان خون در مقایسه با تمرین متناوب شدید بدون محدودیت جریان خون و همچنین، تمرینات مداوم (با و بدون محدودیت جریان خون)، روش بهتری برای بهبود کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به سرطان با علایم کاردیوتوکسیسیتی پس از درمان است.
واژه‌های کلیدی: تمرین متناوب شدید، تمرین مداوم هوازی با شدت متوسط، محدودیت جریان خون، کیفیت زندگی، سرطان پستان، کاردیوتوکسیسیتی
متن کامل [PDF 918 kb]   (8877 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: قلبی عروقی
دریافت: 1400/3/26 | پذیرش: 1400/5/31 | انتشار: 1399/1/1 | انتشار الکترونیک: 1399/1/1


XML   English Abstract   Print



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 9، شماره 1 - ( 1-1399 ) برگشت به فهرست نسخه ها